|
Ustka apartamenty2012-06-17 Słowiński Park Narodowy
Jedną z jednodniowych wycieczek, które można zaplanować w okolicach Ustki jest wycieczka do Słowińskiego Parku Narodowego. Słowiński Park Narodowy powstał w 1967r. jako 11 krajowy i drugi, po Wolińskim, nadmorski Park Narodowy w Polsce. Wówczas park liczył nieco ponad 18 tys. hektarów. W następnych latach przejmowano w zarząd SPN kolejne obszary porządkując jednocześnie ich sytuację prawną. Udostępnienie parku w celach dydaktycznych i turystycznych jest tylko jednym z jego zadań. Główne zadanie Słowińskiego Parku Narodowego dość łatwo sobie wyobrazić. Jest to ochrona przyrody. Park postawił sobie za zadanie:
Poza tym na terenie SPN prowadzone są również wielokierunkowe badania naukowe. A jest co chronić. Unikatowość przyrody SPN oraz tym samym rangę parku potwierdza objęcie SPN programem UNESCO MAB "Człowiek i Biosfera", którego celem jest utworzenie globalnej sieci rezerwatów biosfery. Do dziś założono niecałe 500 rezerwatów w ponad 100 krajach na całym świecie. Rezerwaty Biosfery pozwalają zachować różne obszary biologiczne. Są też punktami odniesienia w przypadku prowadzenia analizy zmian globalnych biosfery w skali planety. Park obejmuje następujące miejscowości: Łeba, Rowy, Smołdzino, Kluki, Smołdziński Las, Izbica, Gardna Wielka, Gardna Mała, Żarnowska, Gać, Łokciowe, Czołpino, Retowo, Człuchy i Rąbka. Główną atrakcją turystyczną Słowińskiego Parku Narodowego są największe w Europie ruchome wydmy pomiędzy Rowami i Łebą. Wybrzeże w granicach Parku jest jednym z nielicznych odcinków polskiego brzegu Bałtyku, gdzie do niedawna przybywało Polsce lądu. Tu nie następowało zabieranie brzegu przez morze (abrazja) lecz proces odwrotny - piasek osadza się na brzegu morza. Wiatr dokonuje reszty i przenosi go wgłąb lądu, na Mierzeję Łebską. Odbywa się to w sposób naprzemienny i skokowy. Zachodzi wywiewanie (deflacja), transport, osadzanie (akumulacja) i ponowne wywiewanie. Wydmy na terenie Parku są w różnym wieku. Niektóre mają kilkaset lat, inne zaś są całkiem młode. Możemy się o tym przekonać, gdy wiatr odsłoni pokryte glebą fragmenty starych wydm. Wydmy przesuwają się w zmiennym tempie.Żeby wydmy wogóle mogły zacząć swoją wędrówkę potrzebny jest wiatr o prędkości co najmniej 5m/s. Na obydwu skrajach Mierzei Łebskiej wynosi ona do 3m/rok. Na jej środkowej części oddzielającej morze od jeziora Łebsko znajdujące się tam wydmy barchanowe wędrują z prędkością 2 - 10 m/rok. Najczęściej wieje tu wiatr z północnego zachodu i zachodu. Sprawia to, że piasek przesuwa się wraz z nim, przez co wydmy zasypują powoli jezioro Łebsko. Oczywiście, im częściej i silniej wieją wiatry z dominującego kierunku, tym szybciej wędrują wydmy Muzeum poprzez liczne eksponaty, tablice, postery i mapy prezentują bogactwo przyrody Parku. Na terenie SPN wyznaczono kilkanaście szlaków turystyki pieszej, rowerowej i kajakowej. Na szlakach tych urządzono wiele obiektów widokowych: wież widokowych oraz kładek, pomostów i platform widokowych nad wodami. W Słowińskim Parku Narodowym powstało również pięć ścieżek przyrodniczych o charakterze fitosocjologicznym, ekologiczno-kulturowym i ornitologicznym z wieloma tablicami i wiatami edukacyjnymi prezentującymi różne aspekty omawianych tematów przyrodniczych.
Opracowano na podstawie informacji zawartch na stronie internetowej SPN: http://slowinskipn.pl/ |